Blog

Zdarzenia medyczne – obowiązkowe?

Maria Tomaszewska -Pestka 21 grudnia, 2011

Kategoria obowiązkowych ubezpieczeń mnie prześladuje – daje pretekst do rozważań. Pewnie dlatego że mamy ogromne zamieszanie z nowym „pakietem” ubezpieczeń w sektorze medycznym.

Kilka tygodni temu komentowałam projekt Rozporządzenia Ministerstra Finansów w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotu wykonującego działalność leczniczą we wpisie http://labrisk.pl/blog/?p=569. Nie zamierzam kontynuować rozważań w tym temacie.

Jednak bardzo ciekawą sytuację mamy w przypadku ubezpieczenia z tytułu zdarzeń medycznych, o których mowa w art 25 Ustawy o działalności leczniczej. Obowiązek zawarcia umowy tego ubezpieczenia spoczywa tylko na podmiocie leczniczym prowadzącym szpital (zgodnie z art 17 ust 1 pkt 4 ppkt b Ustawy o działalności leczniczej). Z brzmienia tej Ustawy nie wynika, że jest to obowiązkowe ubezpieczenie, Ustawa także nie zawiera delegacji do wydania rozporządzenia uszczegóławiającego zakres ubezpieczenia.

Jednakże Ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komuniakcyjnych, w artykule 4 ust 4 stwierdza, że obowiązkowymi ubezpieczeniami są ubezpieczenia wynikające z przepisów odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską, nakładających na określone podmioty obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia.

Zatem jeżeli Ustawa o działalności leczniczej nakłada na podmiot leczniczy prowadzący szpital obowiązek zawarcia umowy z tytułu zdarzeń leczniczych, to ubezpieczenie to należy uznać za ubezpieczenie obowiązkowe. Dla podmiotów prowadzących inną działalność medyczną niż szpital, ubezpieczenie to jest dobrowolne.

Należy zwrócić na jeszcze jedną kwestie uwagę – ubezpieczenie z tytułu zdarzeń medycznych nie jest ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej. Jest ubezpieczeniem obowiązkowym, ale nie OC.

Photo credit: A Guy Taking Pictures / Foter.com / CC BY

1 komentarz

Dołącz do konwersacji

Michał Michnowicz - 23 grudnia, 2011 Zaloguj się, aby odpowiedzieć

Wczoraj PZU S.A. oficjalnie poinformowało o możliwości zawarcia umów ubezpieczenia z tytułu zdarzeń medycznych.
Niestety brak szczegółowych informacji o zasadach kwotacji ryzka, ale jest otwartych kilka postępowań przetargowych, gdzie Ubezpieczający zawnioskował o tego rodzaju ubezpieczenie. Oferty w nich złożone dadzą już jakiś konkretny pogląd na temat ceny.

Dołącz do konwersacji Cancel

Musisz być zalogowany by napisać komentarz.

Powiązane posty

Lekarz nie będzie mógł się bronić w postępowaniu przed Wojewódzką komisją ds zdarzeń medycznych

Maria Tomaszewska -Pestka 12 marca, 2014

Trybunał Konstytucyjny we wczorajszym orzeczeniu nie uznał przepisów Ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta za niezgodne z Konstytucją. Trybunał orzekł, że

1. Art. 67i ust. 2 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2012 r. poz. 159 i 742 oraz z 2013 r. poz. 1245) w zakresie, w jakim nie przewiduje uczestnictwa lekarza w posiedzeniu wojewódzkiej komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych, nie jest niezgodny z art. 45 ust. 1 w związku z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Art. 67j ust. 7 ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie, w jakim nie przewiduje możliwości odwołania się lekarza od orzeczenia wojewódzkiej komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych, nie jest niezgodny z art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 i art. 78 Konstytucji.

Wniosek Naczelnej Izby Lekarskiej w sprawie uznania tych przepisów za niezgodne z Konstytucją we wpisie Zdarzenia medyczne – niekonstytucyjne?. Link do oficjalnej strony Trybunału z orzeczeniem tutaj

Zatem lekarz będzie tylko niemym świadkiem postępowania przed Komisją. To niekorzystne orzeczenie dla ubezpieczycieli OC lekarzy. Choć sąd powszechny nie będzie związany orzeczeniem komisji, to jednak sytuacja procesowa lekarza i jego ubezpieczyciela OC może zostać skomplikowana orzeczeniem komisji.

Zdarzenia medyczne – niekonstytucyjne?

Maria Tomaszewska -Pestka 4 marca, 2014

11 marca 2014 r. o godz. 13.00 Trybunał Konstytucyjny rozpozna wniosek Naczelnej Rady Lekarskiej dotyczący postępowania przed wojewódzkimi komisjami do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych popełnionych przez lekarzy.

Trybunał Konstytucyjny orzeknie w sprawie zgodności:

1) art.67i ust. 2 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta z art. 45 ust. 1 w związku z art. 32 ust. 1 i art. 2 konstytucji oraz art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie 4 listopada 1950 r.

2) art.67j ust. 7 powyższej ustawy z art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2, art. 78 konstytucji oraz art. 6 ust. 1 i art. 13 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie 4 listopada 1950 r.

W ocenie NRL kwestionowane przepisy naruszają przysługujące lekarzom prawa do sądu i obrony przy weryfikacji orzeczeń wojewódzkich komisji do spraw zdarzeń lekarskich. Do udziału w postępowaniu toczącym się przed wojewódzką komisją nie jest uprawniony sam lekarz obwiniony o zdarzenie medyczne. Nie ma on więc możliwości obrony i przedstawienia swojego stanowiska w sprawie, choć – jak podkreśla wnioskodawca – postępowanie dotyczy sfery jego praw i dóbr osobistych. W efekcie nie ma on też prawa do odwołania od orzeczenia wojewódzkiej komisji.Wydane przez wojewódzką komisję orzeczenie rozstrzyga o zdarzeniu medycznym. Orzeczenie to kończy postępowanie w sprawie i jest rozstrzygnięciem co do istoty sprawy. Stwierdzenie zaistnienia zdarzenia medycznego jest jednoznaczne z ustaleniem popełnienia błędu lekarskiego. Tym samym, jak podkreśla NRL , orzeczenie wojewódzkiej komisji wpływa na opinię i dobre imię lekarza, a w konsekwencji – na zawodowy interes samorządu lekarzy. Kwestionowana regulacja, w ocenie Naczelnej Rady Lekarskiej, w istocie pozbawia lekarzy konstytucyjnie gwarantowanego prawa do ochrony czci i dobrego imienia. Źrodło : www.trybunal.gov.pl

Ubezpieczyciele powinny „podpisać” się pod słusznością tego wniosku. Orzeczenie komisji może przesądzać o odpowiedzialności lekarza i ubezpieczyciela co do zasady.

Nie jest to pierwsza próba uznania przepisów Ustawy za niezgodne z Konstytucją. Pierwsza próba zakończyła się dla tego samego wnioskodawcy – Naczelnej Rady Lekarskiej – niepowodzeniem. 04 lutego 2013 Trybunał Konstytucyjny postanowieniem Tw 23/2012 odmówił nadania dalszego biegu wnioskowi w zakresie badania zgodności art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. b w zw. z art. 25 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Fragment uzasadnienia: Trybunał Konstytucyjny stwierdza, że treść kwestionowanych przepisów, powołany wzorzec kontroli oraz przywołana argumentacja świadczą o tym, że wnioskodawca występuje w interesie podmiotów leczniczych oraz ochrony systemu prawa, a tym samym nie w celu ochrony zasad wykonywania profesji lekarza i – w konsekwencji – obrony interesów środowiska zawodowego reprezentowanego przez NRL. Ustalony przez NRL zakres zaskarżenia wykracza zatem poza przyznaną ogólnokrajowym władzom organizacji zawodowej zdolność inicjowania postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym (art. 191 ust. 1 pkt 4 zw. z art. 191 ust. 2 Konstytucji), „konsumując” cechy wniosku, który mogą złożyć jedynie podmioty legitymowane generalnie, wymienione w art. 191 ust. 1 pkt 1 Konstytucji. Okoliczność ta stanowi samoistną podstawę odmowy nadania wnioskowi dalszego biegu w odniesieniu do badania zgodności art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. b w zw. z art. 25 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy o działalności leczniczej z art. 2 Konstytucji z uwagi na niedopuszczalność wydania orzeczenia (art. 36 ust. 3 w zw. z art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy o TK).”

foto credit: foter.com