Ministerstwo Finansów przygotowuje Rozporządzenie w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej podmiotu wykonującego działalność leczniczą (projekt można znaleźć na stronie MF). Skłania mnie to do refleksji nad obowiązkowymi ubezpieczeniami OC związanymi z wykonywaniem zawodu lub prowadzeniem określonej działalności gospodarczej (czyli określonymi w  art. 4 ust 4 Ustawy o obowiązkowych ubezpieczeniach, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym, Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych).

Obowiązkowe ubezpieczenia OC w Polsce są tak korzystne dla poszkodowanego, że aż szkodzą Ubezpieczonym, a może i samym Poszkodowanym. Do ich wad należy zaliczyć:

1)    brak definicji „zdarzenia”,

2)    trigger act committed,

3)    brak wyłączenia roszczeń o wykonanie umowy,

4)    brak zakazu uznawania roszczenia przez Ubezpieczonego,

5)   brak sankcji dla Ubezpieczonego za brak zawiadomienia Ubezpieczyciela o powstaniu szkody lub  za brak zgłoszenia okoliczności z których mogą powstać roszczenia,

6)    brak obowiązku minimalizacji szkody przez Ubezpieczonego,

7 )  określenie wysokości sum gwarancyjnych  w oderwaniu  do ryzyka wykonywanego zawodu lub prowadzonej działalności gospodarczej.