LIKWIDACJA SZKÓD - OBSŁUGA ROSZCZEŃ Archives - Strona 3 z 11

Limit, sublimit, podlimit

Maria Tomaszewska -Pestka 9 czerwca, 2014

W dobrowolnych umowach ubezpieczenia OC, szczególnie w ubezpieczeniu OC ogólnym, strony umawiają sie na ograniczenie odpowiedzialności Ubezpieczyciela wprowadzając: limit, podlimit, sublimit w stosunku do sumy gwarancyjnej.

Nie ma regulacji prawnych dotyczących relacji limitu, podlimitu, sublimitu z sumą gwarancyjną. Nie znajdziemy regulacji odpowiadającej na pytanie:

a) czy, gdy w umowie ubezpieczenia pojawiają się wszystkie trzy pojęcia to czy znaczą ono to samo czy coś innego?

b) czy wypłata odszkodowania z ryzyka ograniczonego limitem, podlimite, sublimitem redukuje sumę gwarancyjną gdy te pojęcia są używane równocześnie w umowie ubezpieczenia?

Pytania nabierają szczególnego znaczenia gdy umowa zawierana jest w trybie Prawa Zamówień Publicznych, a OWU mające do takiej umowy zastosowanie, milczą na ten temat .

Tutaj fragment SIWZ, w którym pojawiają się wszystkie trzy pojęcia: podlimit, sublimit, limit

SUMA GWARANCYJNA:
5.000.000,- zł na jedno i wszystkie zdarzenia w okresie ubezpieczenia
PODLIMITY SUMY GWARANCYJNEJ:
1. ubezpieczenie OC wynajmującego za szkody w ruchomościach najemcow (OC wynajmującego): 500.000,- zł na jedno i wszystkie zdarzenia w okresie ubezpieczenia
2. ubezpieczenie OC za szkody wyrządzone przez podwykonawców Ubezpieczającego/Ubezpieczonego z prawem do regresu (OC podwykonawcow): 1.000.000,- zł na jedno i wszystkie zdarzenia w okresie ubezpieczenia
3. ubezpieczenie OC pracodawcy za następstwa wypadków przy pracy (OC pracodawcy): 500.000,- zł na jedno i wszystkie zdarzenia w okresie ubezpieczenia.
4. ubezpieczenie OC za szkody powstałe na skutek zalania w następstwie awarii instalacji i urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, centralnego ogrzewania lub klimatyzacyjnych (OC za szkody zalaniowe): 100.000,- na wszystkie zdarzenia w okresie ubezpieczenia i 25.000,- zł na jedno zdarzenie.
5. ubezpieczenie OC organizatora imprez, w tym imprez masowych: 5.000.000,- zł na jedno i wszystkie zdarzenia w okresie ubezpieczenia.
6. ubezpieczenie OC kontraktowej za szkody z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania: 5.000.000,- zł na jedno i wszystkie zdarzenia w okresie ubezpieczenia
7. ubezpieczenie OC utrzymującego zarobkowo hotel lub podobny zakład (OC działalności hotelarskiej): 1.000.000 zł na jedno i wszystkie zdarzenia w okresie ubezpieczenia.
W ramach podlimitu na wszystkie wypadki ustanawia się sublimit na jeden wypadek w
wysokości:
20.000 PLN – dla rzeczy pozostawionych w pokoju hotelowym,
50.000 PLN – dla rzeczy pozostawionych w depozycie hotelowym
8. ubezpieczenie OC za szkody powstałe w pojazdach mechanicznych znajdujących się w pieczy, pod dozorem lub kontrolą ubezpieczającego/ubezpieczonego w związku z prowadzeniem parkingu (oc parkingu) z wyłączeniem szkód kradzieżowych: 100.000,- zł na jedno i wszystkie zdarzenia w okresie ubezpieczenia.
9. ubezpieczenie OC za szkody wynikające z zatruć pokarmowych: 500. 000 zł na jedno i wszystkie zdarzenia w okresie ubezpieczenia
10. ubezpieczenie OC za szkody z tytułu prowadzenia szatni: 100.000,- zł na jedno i wszystkie zdarzenia w okresie ubezpieczenia
11. ubezpieczenia OC pojazdow mechanicznych niepodlegających obowiązkowej rejestracji
Limit – 200.000 zł na jedno i wszystkie zdarzenia
12. ubezpieczenie OC za szkody powstałe w sprzęcie pływającym znajdującym się w pieczy, pod dozorem lub kontrolą

Niepewna jest interpretacja co do znaczenia poszczególnych pojęć i brak jest regulacji dotyczący redukcji sumy gwarancyjnej. W powyższym przykładzie w błąd mogą wprowadzać jednoczesne ustanowienie podlimitu i limitu. Czy różnią się tym, że wypłata z ryzyka ograniczonego podlimitem redukuje sumę gwarancyjna, a wypłata z limitu nie redukuje sumy gwarancyjnej tylko stanowi dodatkowy, obok sumy gwarancyjnej, limit na dane ryzyko?

[socialpoll id=”2205282″]

Photo credit: Simon & His Camera / Foter /Creative Commons Attribution-NoDerivs 2.0 Generic (CC BY-ND 2.0)

LIKWIDACJA SZKÓD - OBSŁUGA ROSZCZEŃ, ZAKRES UBEZPIECZENIA limit, podlimit, sublimit Brak komentarzy

Zderzenie z sarną – OC pracodawcy?

Maria Tomaszewska -Pestka 5 czerwca, 2014

W błahym stanie faktycznym potrafią kryć się bardzo ważne kwestie do rozstrzygnięcia dla przesądzenia odpowiedzialności cywilnej.

Stan faktyczny:
Pracodawca wysyła swojego pracownika w podróż służbową. Pracodawca godzi się aby podróż odbyła się prywatnym samochodem pracownika ze zwrotem kosztów podróży. W czasie podróży pracownik uderza w, wybiegająca z lasu, sarnę. Samochód ulega zniszczeniu. Pracownik nie odnosi obrażeń.

Kwestia do rozstrzygnięcia:
Czy pracodawca będzie odpowiadać za zniszczony samochód na zasadzie art 435 k.c., przy założeniu że pracodawca jest przedsiębiorstwem wprawianym w ruch za pomocą sił przyrody.

I koncepcja rozstrzygnięcia:
Pracodawca będzie odpowiadał za zniszczony samochód, ponieważ zniszczenie nastąpiło w związku z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa i nie ma znaczenia fakt że szkoda nie została wyrządzona bezpośrednio przez ruch tego przedsiębiorstwa.

II koncepcja rozstrzygnięcia:
Pracodawca nie będzie odpowiadał za zniszczony samochód na zasadzie art 435 k.c., ponieważ zderzenie z sarną nie miało związku z ruchem przedsiębiorstwa.

Dla poparcia I koncepcji fragmenty uzasadnienia wyroków sądu:
I PK 198/11 wyrok Sn z dnia 2012.05.23, publikatory: www.sn.pl
„(…)pojęcie „ruch przedsiębiorstwa” w art. 435 § 1 k.c. należy traktować szeroko. Oznacza to, że nie chodzi tu o ruch pojmowany mechanicznie, lecz o działalność przedsiębiorstwa, jego funkcjonowanie. Pojęcie ruchu przedsiębiorstwa odnosi się do funkcjonowania przedsiębiorstwa jako całości, a nie tylko do ruchu jego poszczególnych elementów oraz urządzeń. Związek pomiędzy ruchem i szkodą występuje zatem wtedy, gdy szkoda nastąpiła w wyniku zdarzenia funkcjonalnie powiązanego z działalnością przedsiębiorstwa, choćby nie było bezpośredniej zależności pomiędzy użyciem sił przyrody a szkodą (…)”

II PZP 4/2010 postanowienie SN z dnia 2010.05.11 , publikatory lexis.pl
(…)Wyrządzenie szkody przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu ma zatem miejsce zarówno wtedy, gdy szkoda jest bezpośrednim skutkiem użycia sił przyrody i pozostaje w związku przyczynowym z niebezpieczeństwem wynikającym z zastosowania tych sił, jak i wtedy, gdy pozostaje w związku z samym tylko ruchem przedsiębiorstwa (zakładu) jako całości. Inaczej rzecz ujmując, ruch przedsiębiorstwa lub zakładu w ujęciu cytowanego przepisu to każda jego działalność, a nie tylko taka, która jest bezpośrednio związana z użyciem sił przyrody i stanowi następstwo ich zastosowania. Pojęcie to odnosi się więc do funkcjonowania przedsiębiorstwa jako całości i nie ogranicza się do poszczególnych jego elementów, urządzeń lub agend. Związek pomiędzy ruchem a szkodą występuje wówczas, gdy szkoda powstała w wyniku zdarzenia funkcjonalnie powiązanego z działalnością przedsiębiorstwa, choćby nie było bezpośredniej zależności pomiędzy użyciem sił przyrody a szkodą”

Dla poparcia II koncepcji fragmenty uzasadniania wyroku sądu:

V CSK 352/08 wyrok SN z dnia 2009.03.12., publikator: lexis.pl
„(…)w zakresie odpowiedzialności na podstawie art. 435 § 1 k.c. nie istnieje domniemanie, że szkoda pozostaje w związku z ruchem przedsiębiorstwa i okoliczność tę należy wykazać, przy czym ciężar dowodu tego faktu spoczywa zgodnie z ogólnymi zasadami (art. 6 k.c.) na poszkodowanym, który z faktu tego wywodzi skutki prawne (tak Sąd Najwyższy w wyrokach z dnia 3 czerwca 1977 r. IV CR 185/77 LexPolonica nr 319700; z dnia 24 kwietnia 2002 r. V CKN 965/2000 LexPolonica nr 1852342; z dnia 31 marca 2006 r. IV CSK 58/2005 niepubl; por. też wyrok z dnia 28 lutego 2007 r. V CK 11/2006 niepubl.). Surowa ze swej istoty odpowiedzialność na zasadzie ryzyka nie może bowiem iść aż tak daleko, żeby zwalniała poszkodowanego od wykazania istnienia jakiegokolwiek powiązania przyczynowego pomiędzy szkodą a ruchem przedsiębiorstwa (…)”

II PK 360/2007 wyrok SN z dnia 22.07.2008 , publikator lexis.pl
„(..)szkoda na osobie poniesiona przez pracownika przy wykonywaniu, na polecenie przełożonego – wiceprezesa spółki prowadzącej przedsiębiorstwo wprawiane w ruch za pomocą sił przyrody – grzecznościowej i nieodpłatnej usługi w miejscu jego zamieszkania, nie jest szkodą wyrządzoną przez ruch przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 435 § 1 k.c.(..)”

[socialpoll id=”2204825″]

LIKWIDACJA SZKÓD - OBSŁUGA ROSZCZEŃ, ODPOWIEDZIALNOŚĆ oc pracodawcy Brak komentarzy

I powód dla którego ubezpieczenia OC są ważne

Maria Tomaszewska -Pestka 4 czerwca, 2014

W ślad za wpisem 10 powodów dla których ubezpieczenia OC są ważne przedstawiam rozwinięcie I powodu – „Każdy może pozwać każdego , a obrona przed roszczeniem jest trudna i kosztuje”

Nigdy nie można wykluczyć pozwania przez inną osobę, która uważa nas za sprawcę szkody. Nawet jeżeli roszczenie jest niezasadne. Począwszy od błahych roszczeń w życiu prywatnym po poważne szkody w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i wykonywanym zawodem.

Pomoc prawna się profesjonalizuje, kancelarie odszkodowawcze poszukują nowych pól aktywności. To wszystko zwiększa ryzyko dochodzenia roszczeń.

Osoba wobec której kierowane są roszczenia, zęsto staje bezradna wobec konieczności zgromadzenia środków dowodowych i podejmowania czynności procesowych. Nie mówiąc już o wiedzy dotyczącej praktyki odszkodowawczej i możliwych ścieżkach skutecznej obrony.

Ubezpieczenie OC jest bardzo dobrym narzędziem zapewnienia sobie obrony przed roszczeniem, zarówno od strony faktycznej jak i finansowej. Obrona przed roszczeniem jest w interesie Ubezpieczyciela a w drodze umowy Ubezpieczyciel zobowiązuje się do udziału w kosztach obrony prawnej.

Kilka przykładów orzeczeń, w których roszczenia wobec pozwanych zostały oddalone:

1) roszczenie wobec gminy z tytułu śmierci na skutek zaczadzenia w świetlicy gminnej, chociaż gmina zlecała przeglądy kominiarskie fachowemu podmiotowi

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 16.01.2013 V ACa 986_12, fragment uzasadnienia:

„Nie sposób zarzucić organowi pozwanej jakiegokolwiek zawinienia (art. 416 kc), skoro kontrole kominiarskie zlecane były fachowemu podmiotowi, tj. Spółdzielni (…) w T. i przeprowadzane były przez mistrza kominiarskiego. Pozwana nie ponosi winy w wyborze (art. 429 kc) i nie zachodzą przesłanki jej odpowiedzialności odszkodowawczej wobec powodów, gdyż nie można w sposób uprawniony twierdzić, że pozwana w sposób zawiniony doprowadziła do zatrucia tlenkiem węgla G. D. oraz D. D. (1) i W. S..”

2) roszczenie do hurtownika produktów spożywczych z tytułu naruszenia dóbr osobistych z powodu sprzedaży przeterminowanych napojów

Wyrok Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 07.04.2014 I C 1173_12, fragment uzasadnienia:

„(..) W niniejszym postępowaniu powodowie nie wykazali, aby doznali jakiejkolwiek szkody, zarówno w sferze
niemajątkowej, jak i w dobrach majątkowych.
W kontekście przytoczonych okoliczności brak jest podstaw do zasądzenia od pozwanej Spółki zadośćuczynienia na
podstawie art.448 k.c., ponieważ zadośćuczynienie, które może być zasądzone na podstawie wskazanego przepisu ma na celu naprawienie krzywd rzeczywiście poniesionych, co w niniejszym postępowaniu nie zostało wykazane (..)”

3) roszczenie do trzech członków zarządu, chociaż jeden z nich przesłał pełnić funkcje członka zarządu zanim zaistniały przesłanki odpowiedzialności członków zarządu

wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 09.05.2014 XIII Ga 447_13 fragment uzasadnienia:

” (…) Na podstawie art. 299 k.s.h. członek zarządu odpowiada za zobowiązania spółki istniejące w czasie sprawowania przez niego tej funkcji. Zobowiązanie do zapłaty kwoty dochodzonej przez powoda, a objętej nakazem zapłaty powstało w okresie już po rezygnacji pozwanego P. S. z funkcji członka zarządu tj. po dniu 9 lutego 2009 roku. (…) „

d) roszczenie do właściciela mieszkania z powodu zalania sąsiada chociaż ani co do zasady ani co do wysokości roszczenie nie zostało udokumentowane

wyrok sądu Okręgowego Wrocław Śródmieście z 08.012.2013 VIII C 286_13, fragment uzasadnienia:

„(..) Po analizie zgromadzonego w aktach sprawy materiału dowodowego Sąd uznał żądanie strony powodowej za nieusprawiedliwione co do zasady, jak i nieudowodnione co do wysokości. W świetle powyższego, jak również z uwagi na brak spełnienia przesłanek odpowiedzialność na podstawie art. 415 k.c. i art. 433 k.c. pozwanych za zaistniałe zdarzenie, powództwo jako nieuzasadnione podlegało oddaleniu.”

Photo credit: kevin dooley / Foter / Creative Commons Attribution 2.0 Generic (CC BY 2.0)

LIKWIDACJA SZKÓD - OBSŁUGA ROSZCZEŃ, ODPOWIEDZIALNOŚĆ, ZAKRES UBEZPIECZENIA Brak komentarzy

Szkoda na osobie – zadośćuczynienie w definicji?

Maria Tomaszewska -Pestka 3 czerwca, 2014

Ubezpieczyciele definiują szkodę na osobie w podobny sposób.

[table id=116 /]

Szkody na osobie objęte sa standardowo ochroną ubezpieczeniową. Powszechną praktyka rynku są wypłaty zadośćuczynienia dla poszkodowanego i dla osób bliskich z tytułu szkody na osobie

Jednak zadośćuczynienie wymyka się spod definicji szkody na osobie (szkody osobowej). Nie jest stratą, nie jest uszczerbkiem, nie jest szkodą.

Należy zatem pochwalić praktykę uzupełniania definicji szkody na osobie o zadośćuczynienie. Oto przykład definicji doprecyzowanej o kwestie zadośćuczynienia.

szkoda osobowa – śmierć, uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia oraz straty będące następstwem śmierci, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia,a także należne zadośćuczynienie jeżeli obowiązek jego wypłaty powstał wskutek uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub śmierci.

[poll id=”3″]

Photo credit: camerakarrie / Foter / Creative Commons Attribution 2.0 Generic (CC BY 2.0)

LIKWIDACJA SZKÓD - OBSŁUGA ROSZCZEŃ, ZAKRES UBEZPIECZENIA szkoda na osobie Brak komentarzy

Basen, kąpielisko – zasady bezpieczeństwa

Maria Tomaszewska -Pestka 2 czerwca, 2014

Zbliża się sezon letni, prasa donosi o tragicznych wypadkach na basenach (8-latka topiła się na basenie, Fałszowali uprawnienia WOPR).

Poniżej akty prawne i wybrane zasady bezpieczeństwa za basenie i kąpielisku.

Ustawa z dnia 18.08.2011 o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych:

m.in art 5 ust 2

2. Do obowiązków zarządzającego wyznaczonym obszarem wodnym należy:
1) w przypadku kąpieliska, pływalni oraz innych obiektów dysponujących nieckami basenowymi o łącznej powierzchni powyżej 100 m2 i głębokości ponad 0,4 m w najgłębszym miejscu lub głębokości powyżej 1,2 m:
a) wytyczanie strefy dla umiejących i nieumiejących pływać,
b) wydzielanie brodzika dla dzieci;
2) zapewnienie stałej kontroli wyznaczonego obszaru wodnego przez ratowników wodnych;
3) utworzenie stanowiska do obserwacji wyznaczonego obszaru wodnego;
4) wyposażenie w sprzęt ratunkowy i pomocniczy oraz urządzenia sygnalizacyjne i ostrzegawcze (wzrokowe i słuchowe);
5) oczyszczanie powierzchni dna obszaru przeznaczonego do pływania lub kąpieli z wszelkich przedmiotów
mogących spowodować skaleczenie lub inny wypadek;
6) upowszechnianie zasad korzystania z wyznaczonego obszaru wodnego;
7) zapewnianie przekazywania informacji o dopuszczalności lub zakazie korzystania z wyznaczonego obszaru wodnego.

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 6 03 2012 r. w sprawie sposobu oznakowania i zabezpieczania obszarów wodnych oraz wzorów znaków zakazu, nakazu oraz znaków informacyjnych i flag

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 27.02.2012 w sprawie wymagań dotyczących wyposażenia wyznaczonych obszarów wodnych w sprzet ratunkowy i pomocniczy…

m.in § 2. 1. Kąpielisko wyposaża się w:
1) ratowniczą łódź motorową – jedna na każde 400 m linii brzegowej;
2) ratowniczą łódź wiosłową – jedna na każde 100 m linii brzegowej;
3) koło ratunkowe z nietonącą linką o długości 25 m lub pasy ratownicze – jedna sztuka na każde 50 m linii brzegowej,
umieszczone w pobliżu lustra wody;
4) żerdzie ratunkowe na kąpieliskach posiadających pomosty stałe lub pływające – dwie sztuki;
5) liny asekuracyjne o długości minimum 80 m na kołowrotku lub w zasobniku linowym – jedna na każde 100 m linii
brzegowej;
6) tubę głosową elektroakustyczną na każdym stanowisku ratowniczym;
7) tablicę do zamieszczania informacji o temperaturze wody i powietrza, szybkości wiatru oraz wysokości fali;
8) akustyczny sygnał alarmowy typu gwizdek, gong, dzwon lub syrena – po jednej sztuce na każdym stanowisku ratowniczym;
9) środki łączności między stanowiskami ratowniczymi;
10) rzutki ratunkowe – po jednej sztuce dla każdego ratownika wodnego;
11) lornetki – jedna sztuka na każdym stanowisku ratowniczym;
12) zestaw do nurkowania (płetwy, maska, fajka) – po jednym komplecie dla każdego ratownika wodnego;
13) podwyższone stanowiska ratownicze dla ratowników wodnych – jedno na każde 100 m linii brzegowej;
14) maszt wraz z kompletem flag przy każdym stanowisku ratowniczym;
15) sprzęt medyczny, leki i artykuły sanitarne.

Rozporządzenie Ministra Sprawa Wewnętrznych z dnia 23.01.2012 w sprawie minimalnych wymagań dotyczących liczby ratowników wodnych zapewniających stała kontrolę wyznaczonego obszaru wodnego

m.in

§ 2. Ustala się minimalne wymagania dotyczące liczby ratowników wodnych zapewniających stałą kontrolę wyznaczonego
obszaru wodnego:
1) w przypadku kąpielisk:
a) śródlądowych na każde 100 m linii brzegowej – jeden ratownik wodny od strony lądu i jeden ratownik wodny od
strony lustra wody, przebywający na łodzi lub platformie umożliwiającej obserwację i umieszczonej poza strefą dla
umiejących pływać,
b) nadmorskich na każde 100 m linii brzegowej – trzyosobowe zespoły ratowników wodnych, w tym co najmniej jeden ratownik wodny od strony lustra wody;

___________________________________________

Kwestia sporną zapewne będzie zasada odpowiedzialności za szkody wyrządzone w związku z funkcjonowaniem basenu – ogólna zasada winy czy też zasada ryzyka. Tutaj nie rozstrzygniemy tego sporu. Jeżeli nawet przyjąć zasadę winy – to bardzo surowe uregulowanie obowiązków zarządzające, powoduje że wykazanie zawinionego działania lub zaniechania nie będzie trudne.

Photo credit: Christophe Becker / Foter /Creative Commons Attribution-NoDerivs 2.0 Generic (CC BY-ND 2.0)

LIKWIDACJA SZKÓD - OBSŁUGA ROSZCZEŃ, ODPOWIEDZIALNOŚĆ basen, kąpielisko Brak komentarzy

Późne zgłoszenie szkody przez Ubezpieczonego

Maria Tomaszewska -Pestka 28 maja, 2014

Ubezpieczyciel nie może sankcjonować Poszkodowanego z powodu późnego zgłoszenia szkody przez Ubezpieczonego (patrz: Zarzuty ubezpieczyciela wobec poszkodowanego)

Jeżeli jednak Ubezpieczony zaspokoił roszczenie może żądać zwrotu wypłaconego odszkodowania od Ubezpieczyciela. Obowiązek zgłoszenia wypadku w określonym terminie musi wynikać z OWU lub umowy ubezpieczenia (art 818 par 1 Kodeksu cywilnego) . W przypadku zbyt późnego zgłoszenia wypadku przez Ubezpieczonego, Ubezpieczyciel może zastosować wobec niego art 818 par 3 k.c. – w razie naruszenia z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa obowiązku zgłoszenia wypadku, Ubezpieczyciel może odpowiednio zmniejszyć świadczenie, jeżeli naruszenie przyczyniło się do zwiększenia szkody lub uniemożliwiło Ubezpieczycielowi ustalenie okoliczności i skutków wypadku.

Poniżej wyrok Sądu Okręgowego w Rzeszowie z 05.12.2013 VI Ga 245/13 , w którym Sąd I i II instancji wskazują, że sankcjonowanie Ubezpieczonego za późne zgłoszenie wypadku nie może mieć miejsca jeżeli Ubezpieczony współpracował z Ubezpieczycielem po zgłoszeniu wypadku , a Ubezpieczyciel nie podjął wszystkich czynności do ustalenia okoliczności szkody i rozmiarów szkody.

Szkoda polegała na zerwaniu kabla energetycznego przez Ubezpieczonego. Ubezpieczony, ze względów bezpieczeństwa, zlecił natychmiastową naprawę firmie specjalistycznej. Po 21 dniach zgłosił wypadek Ubezpieczycielowi. Ubezpieczyciel jednak odmówił wypłaty odszkodowania ze względu na późne zgłoszenie wypadku, twierdząc że uniemożliwiło to Ubezpieczycielowi zweryfikowanie okoliczności powstania szkody.

W pierwszej instancji wygrał Ubezpieczony. Apelację złożył Ubezpieczyciel, jednak sąd II instancji apelację odrzucił. Sąd wskazywał, że :

a) ciężar udowodnienia winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa z art 818 par 3 należy do Ubezpieczyciela, a w przedmiotowej sprawie taki dowód nie został przez Ubezpieczyciela wykazany

b) analiza przebiegu tegoż postępowania likwidacyjnego nie dawała jakichkolwiek podstaw czynienia zarzutu powodowi,
iż nie współdziałał on z Ubezpieczycielem w ustalaniu okoliczności i wysokości szkody Przeciwnie; na każde kolejne żądanie Ubezpieczyciela powód dostarczał mu stosowne dokumenty, w tym kosztorys, sporządzony przez podmiot trzeci, który naprawiał uszkodzony kabel. Na tym etapie postępowania Ubezpieczyciel nie kwestionował rzetelności tych dokumentów, a swą decyzję o odmowie wypłaty odszkodowania ograniczył do zarzutu nieterminowego zgłoszenia zdarzenia oraz braku dokumentacji zdjęciowej z miejsca zdarzenia, co jego zdaniem uniemożliwiło mu weryfikacją zgłoszonego roszczenia

c) jeżeli to Ubezpieczyciel na etapie likwidacji szkody nie przedsięwziął z należytą starannością czynności wyjaśniających, nie może odsyłać na tej podstawie poszkodowanego na drogę procesu sądowego, zasłaniając się treścią art. 6 kc

Cały wyrok tutaj

Photo credit: Andrew Morrell Photography / Foter / Creative Commons Attribution-NoDerivs 2.0 Generic (CC BY-ND 2.0)

LIKWIDACJA SZKÓD - OBSŁUGA ROSZCZEŃ Brak komentarzy

OC pracownika za mienie powierzone – niezależna od winy

Maria Tomaszewska -Pestka 27 maja, 2014

Zgodnie z art 124 Kodeksu pracy, pracownik, któremu powierzono z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się:

1) pieniądze, papiery wartościowe lub kosztowności,

2) narzędzia i instrumenty lub podobne przedmioty, a także środki ochrony indywidualnej oraz odzież i obuwie robocze,

odpowiada w pełnej wysokości za szkodę powstałą w tym mieniu.

Pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione w § 1, powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się.

Od odpowiedzialności wskazanej powyżej pracownik może się uwolnić, jeżeli wykaże, że szkoda powstała z przyczyn od niego niezależnych, a w szczególności wskutek niezapewnienia przez pracodawcę warunków umożliwiających zabezpieczenie powierzonego mienia.

Jest to regulacja specjalna w stosunku do regulacji odpowiedzialności cywilnej pracownika za szkodę wyrządzoną pracodawcy (art 114 i nast k.p.) . W regulacji ogólnej niezbędną przesłanką jest wykazania winy pracownikowi przez pracodawcę . W regulacji odpowiedzialności za mienie powierzone z obowiązkiem zwrotu lub wyliczenia , wina nie musi zostać wykazana. Aby uwolnić się od odpowiedzialności pracownik musi udowodnić, że szkoda powstała z przyczyn od niego niezależnych.

Zajrzyj także : Ograniczona odpowiedzialność pracownika

Tutaj wyrok Wyrok Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 16.01.2014 VIII Pa 140_13 w sprawie o odszkodowanie wytoczone przez pracodawcę wobec pracownika i fragment uzasadnienia:

„odpowiedzialność materialna za mienie powierzone z obowiązkiem zwrotu lub do wyliczenia się jest odmiennym reżimem odpowiedzialności pracowniczej. Podstawową przesłanką omawianej odpowiedzialności jest prawidłowe powierzenie mienia do zwrotu lub do wyliczenia się. Kolejną przesłanką jest powstanie szkody w powierzonym mieniu. Dopiero w chwili wystąpienia szkody, pracownik może zostać pociągnięty do odpowiedzialności z art. 124 k.p., o ile nie udowodni, że szkoda nastąpiła z przyczyn od niego niezależnych. Jeżeli natomiast pracownik nie może tego udowodnić, a pracodawca wykaże fakt zaistnienia szkody w mieniu prawidłowo powierzonym, oraz że stworzono pracownikowi warunki umożliwiające mu zabezpieczenia mienia, przyjmuje się, że szkoda nastąpiła z winy pracownika i w związku przyczynowym z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem obowiązków pracowniczych. Przy mieniu powierzonym pracodawca nie ma więc obowiązku udowodnienia winy pracownika, wystarczy wykazanie szkody. Z faktu bowiem, że mienie zostało prawidłowo powierzone, wynika, że ujawnione w nim braki są następstwem zaniedbań pracownika.(…)”

Photo credit: Sean MacEntee / Foter / Creative Commons Attribution 2.0 Generic (CC BY 2.0)

LIKWIDACJA SZKÓD - OBSŁUGA ROSZCZEŃ, ODPOWIEDZIALNOŚĆ oc pracownika Brak komentarzy

OC rowerzysty – zasady ruchu

Maria Tomaszewska -Pestka 26 maja, 2014

Zasady ruchu rowerzystów reguluje Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym..

Poniżej kilka najistotniejszych zasad mających znaczenia dla OC rowerzysty w przypadku kolizji z innym pojazdem lub potrącenia pieszego:

Zasady dotyczące kierującego rowerem:

1) Kierujący rowerem obowiązany poruszać się po poboczu, chyba że nie nadaje się ono do jazdy lub ruch pojazdu utrudniałby ruch pieszych. Na skrzyżowaniu i bezpośrednio przed nim kierujący rowerem może poruszać się środkiem pasa ruchu, jeśli pas ten umożliwia opuszczenie skrzyżowania w więcej niż jednym kierunku, z zastrzeżeniem art. 33 ust. 1. (poniżej punkt 3) (art 16 UPoRD)

2) Kierującemu rowerem zabrania się jazdy po chodniku (art 26 UpoRD)

3) Kierujący rowerem jest obowiązany korzystać z drogi dla rowerów lub pasa ruchu dla rowerów, jeśli są one wyznaczone dla kierunku, w którym się porusza lub zamierza skręcić. Kierujący rowerem, korzystając z drogi dla rowerów i pieszych, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustępować miejsca pieszym (art 33 ust 1 UPoRD)

4) Kierujący rowerem może wyprzedzać inne niż rower powoli jadące pojazdy z ich prawej strony (art 24 UPoRD)

5) Dziecko w wieku do 7 lat może być przewożone na rowerze, pod warunkiem że jest ono umieszczone na dodatkowym siodełku zapewniającym bezpieczną jazdę (art 33 ust 3 UPoRD)

6) Zabrania się kierowania pojazdem w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu (art 45 UPoRD)

7) Dopuszcza się wyjątkowo jazdę po jezdni kierującego rowerem obok innego roweru lub motoroweru, jeżeli nie utrudnia to poruszania się innym uczestnikom ruchu albo w inny sposób nie zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego (art33 ust 3a UPoRD)

Zasady kierującego innym pojazdem wobec rowerzysty:

1) Kierujący pojazdem w razie wyprzedzania roweru jest zobowiązany zachować odstęp nie mniejszy niż 1 m (art 24 UPoRD)

2) Kierujący pojazdem, zbliżając się do przejazdu dla rowerzystów, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa rowerowi znajdującemu się na przejeździe. Kierujący pojazdem, który skręca w drogę poprzeczną, jest obowiązany zachować szczególną ostrożność i ustąpić pierwszeństwa rowerzyście jadącemu na wprost po jezdni, pasie ruchu dla rowerów, drodze dla rowerów lub innej części drogi, którą zamierza opuścić. Kierujący pojazdem, przejeżdżając przez drogę dla rowerów poza jezdnią, jest obowiązany ustąpić pierwszeństwa rowerowi.(art 27 UPoRD)

Zasady dotyczące pieszego wobec kierujących rowerem:

1) Korzystanie przez pieszego z drogi dla rowerów jest dozwolone tylko w razie braku chodnika lub pobocza albo niemożności korzystania z nich. Pieszy, z wyjątkiem osoby niepełnosprawnej, korzystając z tej drogi, jest obowiązany ustąpić miejsca rowerowi. Przepisu tego nie stosuje się w strefie zamieszkania. W strefie tej pieszy korzysta z całej szerokości drogi i ma pierwszeństwo przed pojazdem. (art 11 UPoRD)

Photo credit: ginnerobot / Foter / Creative Commons Attribution-ShareAlike 2.0 Generic (CC BY-SA 2.0)

LIKWIDACJA SZKÓD - OBSŁUGA ROSZCZEŃ, ODPOWIEDZIALNOŚĆ oc rowerzysty Brak komentarzy

Ważne: Strona wykorzystuje pliki cookies.